Albańczyk Muro Meto podczas studiów wojskowych zakochuje się w polskiej studentce Annie. Decydują się na wspólne życie w jego ojczyźnie. Jest rok 1960 - Albania zrywa stosunki z "blokiem wschodnim", a młoda mężatka z rodziną w kraju. Właściwa akcja filmu rozgrywa się w latach 1974-94. Bohater otrzymuje misję "bunkieryzacji" - odpowiada za budowę bunkrów, schronów i fortyfikacyjnych umocnień wojskowych. Temu zawdzięcza swój przydomek "Pułkownik Bunkier", a także wielką sławę. Staje się bohaterem narodowym. Rozpada się natomiast powoli jego małżeństwo. W chwili gdy "Bunkier" jest u szczytu zawodowych osiągnięć, zostaje aresztowany, a jego żona trafia do obozu dla zesłańców. Oboje przeżywają wiele ciężkich lat. Po upadku komunizmu Anna wraca do Polski. Pułkownik, chociaż już wojny, czuje się całkowicie wyobcowany w społeczeństwie, które "bunkieryzację" kraju uważa za tragedię. Te ponure budowle zmieniają się teraz w sklepy, miejsca rozrywki, a nawet świątynie. Rozczarowany bohater odkrywa bezsens swej długoletniej "misji", swojego życia. Czuje się wewnętrznie pusty, jest żywym trupem. Popełnia samobójstwo na brzegu jeziora, nieopodal bunkra, w którym kocha się para młodych ludzi.
Grzegorz Purowski urodził się w 1945 roku, jego matka - anonimowa więźniarka zmarła przy połogu. Dzieckiem zaopiekowali się czterej mężczyźni. Z braku metryki nadali mu nazwisko Purowski, od skrótu PUR - Państwowy Urząd Repatriacyjny. Trosce swych ojców chrzestnych zawdzięcza on, że zdobył wyższe wykształcenie i pozycję . . . Jest rok 1985. Grzegorz Purowski jest dyrektorem PGR, jest człowiekiem nieco despotycznym, ale i szlachetnym. Zostaje on z synem Lutkiem, żona bowiem wyjechała do Kanady. Dwaj ojcowie chrzestni, Strzykalski i Blicharski, pracują razem z nim, trzeci - Chaładaj, został właśnie ambasadorem i chciałby zabrać ze sobą Grzegorza, lecz ten odmawia. Grzegorz ma kłopoty z synem, który chce wyjechać do Kanady. Ma już wizę i dolary, które otrzymał od matki na podróż. Grzegorz zrywa kontrakt zawarty bez jego wiedzy z francuską firmą polonijną. Wszyscy się odwracają od niego. Musi on zapłacić ogromną sumę za zerwanie kontraktu, opuścić służbowe mieszkanie. I wtedy Lutek ...
Komentarze
Prześlij komentarz